متخصص گوش و حلق و بینی شما ممكن است از روش هاي متنوعي براي بررسي سينوزيت حاد شما انجام دهد از جمله:

• معاينه كلي بدني: به منظور يافتن دلايل علائم شما، پزشكتان به دنبال حساسيت در بيني و گلوي شما خواهد بود. پزشك شما ممكن است از وسيله اي براي باز نگه داشتن بيني شما استفاده كند كه منجر به انقباض رگ هاي خوني در مسيرهاي عبور مي شود. اين فرايند مشاهده درون مسيرهاي عبور را آسان تر مي كند. سپس پزشك شما چراغ را روشن مي كند تا در صورت وجود هر گونه التهاب يا مايعي را بيابد. اين بازرسي بصري همچنين مي تواند شرايط فيزيكي كه باعث سينوزيت مي شوند، همچون پليپ بيني و يا ساير ناهنجاري ها را رد كند.
• آندوسكوپي بيني: يك لوله باريك انعطاف پذير (آندوسكوپ) مجهز به فيبر نوري از طريق بيني شما وارد مي كند كه به پزشك اين امكان را مي دهد درون سينوس هاي شما را به صورت بصري يازرسي كند.
• مطالعات تصوير برداري: تصاوير حاصل از توموگرافي كامپيوتري (CT) و يا تصويربرداري رزونانس مغناطيسي (MRI) مي توانند اطلاعاتي از جزئيات سينوس ها و بيني شما در اختيار قرار دهند. اگرچه براي درمان سينوزيت حاد بدون عارضه توصيه نمي شود، اما مطالعات تصويربرداري به تشخصي ناهنجاري ها و عوارض مشكوك احتمالي كمك مي كند.
• كشت هاي بيني و سينوسي: تست هاي آزمايشگاهي به طور كلي براي تشخيص سينوزيت حاد غير ضروري هستند. هرچند در مواردي كه شرايط نتوانند به درمان پاسخ دهند و يا عارضه در حال پيشرفت باشد، كشت بافت مي تواند به تعيين دقيق علت، مانند شناسايي عامل باكتريايي كمك كننده باشد.
• آزمايش آلرژي: اگر پزشك شما مشكوك باشد كه اين عارضه ناشي از آلرژي مي باشد، تست آلرژي پوستي مي تواند توصيه شود. تست پوستي ايمن و سريع است و براي تعيين دقيق آلرژي كه مسبب وخيم شدن وضعيت بيني شما مي باشد، كمك كننده خواهد بود.

درمان ها و داروهای سینوزیت حاد

در بيشتر موارد برای سينوزيت حاد نيازي به درمان وجود ندارد به اين دليل كه از ويروسي ناشي مي شوند كه علت يك سرماخوردگي ساده نيز مي باشد. تكنيك هاي مراقبت از خود معمولا تنها راه درمان مورد نياز براي سرعت بخشيدن به بهبودي و تسكين علائم هستند.

ممكن است پزشكتان درمان هايي را به شما توصيه كند كه به تسكين علائم سينوزيت كمك نمايند؛ از جمله:

• اسپری سرم نمکی بینی: شما آن را چندبار در روز براي باز شدن مجاري تنفسي به درون بينيتان اسپري مي كنيد.
• اسپری های بینی کورتیکواستروئید: اين اسپري هاي بيني به جلوگيري و درمان التهاب كمك مي كنند. مثال هاي آن عبارتند از فلوتیکازون (Flonase)، مومتازون (Nasonex)، بودزونید و (Rhinocort Aqua)، تریامسینولون (Nasacort AQ) و بکلومتازون (Beconase AQ).
• ضد احتقان ها: اين داروها بدون نسخه پزشك در دسترس هستند، و مايعات، قرص ها و اسپري بيني تجويز شده توسط پزشك. ضد احتقان هاي خوراكي بدون نسخه عبارتند از، Sudafed، Actifed و Drixoral. اسپري هاي بيني عبارتند از اکسی متازولین (Afrin و ديگر). اين داروها به طور عمومي حداكثر تنها براي چند روز استفاده مي شوند. در غير اين صورت مي توانند منجر به بازگشت شديدتر احتقان (اتصال دوباره) گردند.
• مسكن هاي ضد درد بدون نسخه: عبارتند از، آسپرين، استامينوفن (تيلنول و غيره) و يا ايبوپروفن (ادويل، موترين IB و غيره). آسپرين به سندروم ري مرتبط است، بنابراين هنگام استفاده در كودكان و نوجوانان نياز به احتياط مي باشد. اگرچه آسپرين براي استفاده در كودكان بالاي 2 سال تاييد شده است، كودكان و نوجواناني كه دوره نقاهت بعد از علائم آبله مرغان و يا آنفولانزا را سپري مي كنند مجاز به استفاده از آن نمي باشند. اگر احساس نگراني مي كنيد با پزشكتان مشورت نماييد.